dantelă
Romanian
Etymology
Borrowed from French dentelle.
Noun
dantelă f (plural dantele)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | dantelă | dantela | dantele | dantelele | |
| genitive-dative | dantele | dantelei | dantele | dantelelor | |
| vocative | dantelă, dantelo | dantelelor | |||