daska
Serbo-Croatian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *dъska, from Latin discus.
Pronunciation
- IPA(key): /dǎska/
- Hyphenation: das‧ka
Noun
dàska f (Cyrillic spelling да̀ска)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dàska | dȁske |
| genitive | daske | dȁsākā / dasákā |
| dative | dasci | daskama |
| accusative | dasku | daske |
| vocative | dasko | daske |
| locative | dasci | daskama |
| instrumental | daskom | daskama |
Swedish
Etymology
Onomatopoeic. Attested since 1630.
Verb
daska (present daskar, preterite daskade, supine daskat, imperative daska)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | daska | daskas | ||
| supine | daskat | daskats | ||
| imperative | daska | — | ||
| imper. plural1 | dasken | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | daskar | daskade | daskas | daskades |
| ind. plural1 | daska | daskade | daskas | daskades |
| subjunctive2 | daske | daskade | daskes | daskades |
| present participle | daskande | |||
| past participle | daskad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.