dativus

Dutch

Etymology

Borrowed from Latin dativus.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdaː.ti.vʏs/
  • Hyphenation: da‧ti‧vus

Noun

dativus m (plural dativi or dativussen)

  1. (grammar) the dative case or a word therein

Synonyms

Latin

Etymology

From (to give) +‎ -īvus (adjective suffix), a calque of Ancient Greek δοτικός (dotikós).

Pronunciation

Adjective

datīvus (feminine datīva, neuter datīvum); first/second-declension adjective

  1. dative

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative datīvus datīva datīvum datīvī datīvae datīva
genitive datīvī datīvae datīvī datīvōrum datīvārum datīvōrum
dative datīvō datīvae datīvō datīvīs
accusative datīvum datīvam datīvum datīvōs datīvās datīva
ablative datīvō datīvā datīvō datīvīs
vocative datīve datīva datīvum datīvī datīvae datīva

Descendants

  • Danish: dativ
  • Dutch: dativus
  • English: dative
  • German: Dativ
  • Norwegian Nynorsk: dativ
  • Old Galician-Portuguese: dadiva
  • Portuguese: dativo
  • Romanian: dativ
  • Serbo-Croatian: dátīv, да́тӣв
  • Spanish: dativo
  • Swedish: dativ

References