dearnáil

Irish

Etymology

From Middle English dernen (“to conceal”) (from Old English diernan, from Proto-West Germanic *darnijan, from Proto-West Germanic *darnī (“hidden”)) + -áil.

Verb

dearnáil (present analytic dearnálann, future analytic dearnálfaidh, verbal noun dearnáil, past participle dearnáilte)

(ambitransitive) darn

Conjugation

conjugation of dearnáil (first conjugation – B)

tense	singular			plural			relative	autonomous
verbal noun	dearnáil
past participle	dearnáilte
tense	first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative
present	dearnálaim	dearnálann tú; dearnálair^†	dearnálann sé, sí	dearnálaimid	dearnálann sibh	dearnálann siad; dearnálaid^†	a dhearnálann; a dhearnálas / a ndearnálann*	dearnáiltear
past	dhearnáil mé; dhearnálas	dhearnáil tú; dhearnálais	dhearnáil sé, sí	dhearnálamar; dhearnáil muid	dhearnáil sibh; dhearnálabhair	dhearnáil siad; dhearnáladar	a dhearnáil / ar dhearnáil*	dearnáladh
past habitual	dhearnálainn / ndearnálainn‡‡	dhearnáilteá / ndearnáilteá‡‡	dhearnáladh sé, sí / ndearnáladh sé, sí‡‡	dhearnálaimis; dhearnáladh muid / ndearnálaimis‡‡; ndearnáladh muid‡‡	dhearnáladh sibh / ndearnáladh sibh‡‡	dhearnálaidís; dhearnáladh siad / ndearnálaidís‡‡; ndearnáladh siad‡‡	a dhearnáladh / a ndearnáladh*	dhearnáiltí / ndearnáiltí‡‡
future	dearnálfaidh mé; dearnálfad	dearnálfaidh tú; dearnálfair^†	dearnálfaidh sé, sí	dearnálfaimid; dearnálfaidh muid	dearnálfaidh sibh	dearnálfaidh siad; dearnálfaid^†	a dhearnálfaidh; a dhearnálfas / a ndearnálfaidh*	dearnálfar
conditional	dhearnálfainn / ndearnálfainn‡‡	dhearnálfá / ndearnálfá‡‡	dhearnálfadh sé, sí / ndearnálfadh sé, sí‡‡	dhearnálfaimis; dhearnálfadh muid / ndearnálfaimis‡‡; ndearnálfadh muid‡‡	dhearnálfadh sibh / ndearnálfadh sibh‡‡	dhearnálfaidís; dhearnálfadh siad / ndearnálfaidís‡‡; ndearnálfadh siad‡‡	a dhearnálfadh / a ndearnálfadh*	dhearnálfaí / ndearnálfaí‡‡
subjunctive
present	go ndearnála mé; go ndearnálad^†	go ndearnála tú; go ndearnálair^†	go ndearnála sé, sí	go ndearnálaimid; go ndearnála muid	go ndearnála sibh	go ndearnála siad; go ndearnálaid^†	—	go ndearnáiltear
past	dá ndearnálainn	dá ndearnáilteá	dá ndearnáladh sé, sí	dá ndearnálaimis; dá ndearnáladh muid	dá ndearnáladh sibh	dá ndearnálaidís; dá ndearnáladh siad	—	dá ndearnáiltí
imperative
–	dearnálaim	dearnáil	dearnáladh sé, sí	dearnálaimis	dearnálaigí; dearnálaidh^†	dearnálaidís	—	dearnáiltear

*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Noun

dearnáil f (genitive singular dearnála)

verbal noun of dearnáil
darning

Declension

Declension of dearnáil (third declension, no plural)

bare forms
	singular
nominative	dearnáil
vocative	a dhearnáil
genitive	dearnála
dative	dearnáil

forms with the definite article
	singular
nominative	an dearnáil
genitive	na dearnála
dative	leis an dearnáil don dearnáil

Derived terms

ceap dearnála (“darning mushroom”)
greim dearnála (“darning-stitch”)
snáthaid dearnála (“darning-needle”)
míndearnáil (“fine-darning”)

Mutation

Mutated forms of *dearnáil*
radical	lenition	eclipsis
dearnáil	dhearnáil	ndearnáil

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

Ó Dónaill, Niall (1977) “dearnáil”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN