debacchatio

Latin

Etymology

From dēbacchor +‎ -tiō.

Pronunciation

Noun

dēbacchātiō f (genitive dēbacchātiōnis); third declension

  1. passionate raving, frenzy, fury, delirium

Declension

Third-declension noun.

singular plural
nominative dēbacchātiō dēbacchātiōnēs
genitive dēbacchātiōnis dēbacchātiōnum
dative dēbacchātiōnī dēbacchātiōnibus
accusative dēbacchātiōnem dēbacchātiōnēs
ablative dēbacchātiōne dēbacchātiōnibus
vocative dēbacchātiō dēbacchātiōnēs

Descendants

  • English: debacchation

References