debilitare

See also: debilitaré

Italian

Etymology

From Latin dēbilitāre.

Pronunciation

  • IPA(key): /de.bi.liˈta.re/
  • Rhymes: -are
  • Hyphenation: de‧bi‧li‧tà‧re

Verb

debilitàre (first-person singular present debìlito, first-person singular past historic debilitài, past participle debilitàto, auxiliary avére) (transitive)

  1. to debilitate

Conjugation

Anagrams

Latin

Verb

dēbilitāre

  1. inflection of dēbilitō:
    1. present active infinitive
    2. second-person singular present passive imperative/indicative

Romanian

Etymology

From debilita +‎ -re.

Noun

debilitare f (plural debilitări)

  1. debilitation

Declension

Declension of debilitare
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative debilitare debilitarea debilitări debilitările
genitive-dative debilitări debilitării debilitări debilitărilor
vocative debilitare, debilitareo debilitărilor

Spanish

Verb

debilitare

  1. first/third-person singular future subjunctive of debilitar