debilitatio

Latin

Etymology

dēbilitō +‎ -tiō

Noun

dēbilitātiō f (genitive dēbilitātiōnis); third declension

  1. mutilation, laming, maiming
  2. weakness

Declension

Third-declension noun.

singular plural
nominative dēbilitātiō dēbilitātiōnēs
genitive dēbilitātiōnis dēbilitātiōnum
dative dēbilitātiōnī dēbilitātiōnibus
accusative dēbilitātiōnem dēbilitātiōnēs
ablative dēbilitātiōne dēbilitātiōnibus
vocative dēbilitātiō dēbilitātiōnēs

Descendants

  • Portuguese: debilitação
  • Spanish: debilitación

References

  • debilitatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • debilitatio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • debilitatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.