decantandus
Latin
Etymology
Future passive participle of dēcantō.
Participle
dēcantandus (feminine dēcantanda, neuter dēcantandum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dēcantandus | dēcantanda | dēcantandum | dēcantandī | dēcantandae | dēcantanda | |
| genitive | dēcantandī | dēcantandae | dēcantandī | dēcantandōrum | dēcantandārum | dēcantandōrum | |
| dative | dēcantandō | dēcantandae | dēcantandō | dēcantandīs | |||
| accusative | dēcantandum | dēcantandam | dēcantandum | dēcantandōs | dēcantandās | dēcantanda | |
| ablative | dēcantandō | dēcantandā | dēcantandō | dēcantandīs | |||
| vocative | dēcantande | dēcantanda | dēcantandum | dēcantandī | dēcantandae | dēcantanda | |