deceptiu
Catalan
Etymology
Borrowed from Latin dēceptīvus. First attested in the 14th century.[1]
Pronunciation
Adjective
deceptiu (feminine deceptiva, masculine plural deceptius, feminine plural deceptives)
- disappointing
- Synonym: decebedor
Related terms
References
- ^ “deceptiu”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025
Further reading
- “deceptiu”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “deceptiu” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “deceptiu” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.