deciduus

Latin

Etymology

dēcidō (to fall down or off) +‎ -uus

Pronunciation

Adjective

dēciduus (feminine dēcidua, neuter dēciduum); first/second-declension adjective

  1. falling down or off, deciduous

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dēciduus dēcidua dēciduum dēciduī dēciduae dēcidua
genitive dēciduī dēciduae dēciduī dēciduōrum dēciduārum dēciduōrum
dative dēciduō dēciduae dēciduō dēciduīs
accusative dēciduum dēciduam dēciduum dēciduōs dēciduās dēcidua
ablative dēciduō dēciduā dēciduō dēciduīs
vocative dēcidue dēcidua dēciduum dēciduī dēciduae dēcidua

Descendants

  • English: deciduous, decidua
  • Portuguese: decíduo
  • Spanish: deciduo

References

  • deciduus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • deciduus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.