decipiendus
Latin
Etymology
Future passive participle of dēcipiō.
Participle
dēcipiendus (feminine dēcipienda, neuter dēcipiendum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dēcipiendus | dēcipienda | dēcipiendum | dēcipiendī | dēcipiendae | dēcipienda | |
| genitive | dēcipiendī | dēcipiendae | dēcipiendī | dēcipiendōrum | dēcipiendārum | dēcipiendōrum | |
| dative | dēcipiendō | dēcipiendae | dēcipiendō | dēcipiendīs | |||
| accusative | dēcipiendum | dēcipiendam | dēcipiendum | dēcipiendōs | dēcipiendās | dēcipienda | |
| ablative | dēcipiendō | dēcipiendā | dēcipiendō | dēcipiendīs | |||
| vocative | dēcipiende | dēcipienda | dēcipiendum | dēcipiendī | dēcipiendae | dēcipienda | |