decipiendus
Latin
Etymology
Future passive participle of dēcipiō.
Participle
dēcipiendus (feminine dēcipienda, neuter dēcipiendum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | dēcipiendus | dēcipienda | dēcipiendum | dēcipiendī | dēcipiendae | dēcipienda | |
genitive | dēcipiendī | dēcipiendae | dēcipiendī | dēcipiendōrum | dēcipiendārum | dēcipiendōrum | |
dative | dēcipiendō | dēcipiendae | dēcipiendō | dēcipiendīs | |||
accusative | dēcipiendum | dēcipiendam | dēcipiendum | dēcipiendōs | dēcipiendās | dēcipienda | |
ablative | dēcipiendō | dēcipiendā | dēcipiendō | dēcipiendīs | |||
vocative | dēcipiende | dēcipienda | dēcipiendum | dēcipiendī | dēcipiendae | dēcipienda |