declaratief

Dutch

Etymology

Borrowed from French déclaratif. Equivalent to declaratie +‎ -ief.

Pronunciation

  • IPA(key): /deːklaː.raːˈtif/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: de‧cla‧ra‧tief
  • Rhymes: -if

Adjective

declaratief (comparative declaratiever, superlative declaratiefst)

  1. declarative, declaratory
    Synonym: declaratoir

Declension

Declension of declaratief
uninflected declaratief
inflected declaratieve
comparative declaratiever
positive comparative superlative
predicative/adverbial declaratief declaratiever het declaratiefst
het declaratiefste
indefinite m./f. sing. declaratieve declaratievere declaratiefste
n. sing. declaratief declaratiever declaratiefste
plural declaratieve declaratievere declaratiefste
definite declaratieve declaratievere declaratiefste
partitive declaratiefs declaratievers —

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.