declinans

Latin

Etymology

Present participle of dēclīnō.

Participle

dēclīnāns (genitive dēclīnantis); third-declension one-termination participle

  1. bending, deflecting, declining

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative dēclīnāns dēclīnantēs dēclīnantia
genitive dēclīnantis dēclīnantium
dative dēclīnantī dēclīnantibus
accusative dēclīnantem dēclīnāns dēclīnantēs
dēclīnantīs
dēclīnantia
ablative dēclīnante
dēclīnantī1
dēclīnantibus
vocative dēclīnāns dēclīnantēs dēclīnantia

1When used purely as an adjective.