decoctus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of dēcoquō

Participle

dēcoctus (feminine dēcocta, neuter dēcoctum); first/second-declension participle

  1. boiled

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dēcoctus dēcocta dēcoctum dēcoctī dēcoctae dēcocta
genitive dēcoctī dēcoctae dēcoctī dēcoctōrum dēcoctārum dēcoctōrum
dative dēcoctō dēcoctae dēcoctō dēcoctīs
accusative dēcoctum dēcoctam dēcoctum dēcoctōs dēcoctās dēcocta
ablative dēcoctō dēcoctā dēcoctō dēcoctīs
vocative dēcocte dēcocta dēcoctum dēcoctī dēcoctae dēcocta

Descendants

  • Italian: decotto

References

  • decoctus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • decoctus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers