dedicandus
Latin
Etymology
Future passive participle of dēdicō.
Participle
dēdicandus (feminine dēdicanda, neuter dēdicandum); first/second-declension participle
- which is to be dedicated
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dēdicandus | dēdicanda | dēdicandum | dēdicandī | dēdicandae | dēdicanda | |
| genitive | dēdicandī | dēdicandae | dēdicandī | dēdicandōrum | dēdicandārum | dēdicandōrum | |
| dative | dēdicandō | dēdicandae | dēdicandō | dēdicandīs | |||
| accusative | dēdicandum | dēdicandam | dēdicandum | dēdicandōs | dēdicandās | dēdicanda | |
| ablative | dēdicandō | dēdicandā | dēdicandō | dēdicandīs | |||
| vocative | dēdicande | dēdicanda | dēdicandum | dēdicandī | dēdicandae | dēdicanda | |