deducturus
Latin
Etymology
Future active participle of dēdūcō.
Participle
dēductūrus (feminine dēductūra, neuter dēductūrum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dēductūrus | dēductūra | dēductūrum | dēductūrī | dēductūrae | dēductūra | |
| genitive | dēductūrī | dēductūrae | dēductūrī | dēductūrōrum | dēductūrārum | dēductūrōrum | |
| dative | dēductūrō | dēductūrae | dēductūrō | dēductūrīs | |||
| accusative | dēductūrum | dēductūram | dēductūrum | dēductūrōs | dēductūrās | dēductūra | |
| ablative | dēductūrō | dēductūrā | dēductūrō | dēductūrīs | |||
| vocative | dēductūre | dēductūra | dēductūrum | dēductūrī | dēductūrae | dēductūra | |