dedukcja
See also: dedukcją
Polish
Etymology
Learned borrowing from Latin dēductiō.
Pronunciation
- IPA(key): /dɛˈduk.t͡sja/
Audio: (file) - Rhymes: -ukt͡sja
- Syllabification: de‧duk‧cja
Noun
dedukcja f
- (logic) deduction (process of reasoning that moves from the general to the specific)
- Antonym: indukcja
- (literary) deduction (arriving at conclusions on the basis of previously made assumptions)
Declension
Declension of dedukcja
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dedukcja | dedukcje |
| genitive | dedukcji | dedukcji/dedukcyj (archaic) |
| dative | dedukcji | dedukcjom |
| accusative | dedukcję | dedukcje |
| instrumental | dedukcją | dedukcjami |
| locative | dedukcji | dedukcjach |
| vocative | dedukcjo | dedukcje |
Derived terms
adjective
- dedukcyjny
Related terms
adverb
- dedukcyjnie
nouns
- dedukcjonizm
- dedukcyjność
verbs
- dedukować impf
- wydedukować pf