deerlijk

Dutch

Etymology

From Middle Dutch deerlike. Equivalent to deren +‎ -lijk.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdeːr.lək/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: deer‧lijk
  • Rhymes: -eːrlək

Adjective

deerlijk (comparative deerlijker, superlative deerlijkst)

  1. hurting, painful
  2. sad, saddening

Declension

Declension of deerlijk
uninflected deerlijk
inflected deerlijke
comparative deerlijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial deerlijk deerlijker het deerlijkst
het deerlijkste
indefinite m./f. sing. deerlijke deerlijkere deerlijkste
n. sing. deerlijk deerlijker deerlijkste
plural deerlijke deerlijkere deerlijkste
definite deerlijke deerlijkere deerlijkste
partitive deerlijks deerlijkers —
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.