defekacja

Polish

Etymology

Learned borrowing from Late Latin dēfaecātiō.

Pronunciation

  • IPA(key): /dɛ.fɛˈka.t͡sja/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: de‧fe‧ka‧cja

Noun

defekacja f

  1. (physiology) defecation (act or process of voiding excrement)
    Synonym: wypróżnienie
  2. defecation (process of removing impurities)

Declension

Declension of defekacja
singular plural
nominative defekacja defekacje
genitive defekacji defekacji/defekacyj (archaic)
dative defekacji defekacjom
accusative defekację defekacje
instrumental defekacją defekacjami
locative defekacji defekacjach
vocative defekacjo defekacje

Derived terms

adjective
  • defekacyjny
noun
  • defekator

Further reading

  • defekacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • defekacja in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.