deficiens

Latin

Etymology

Present participle of dēficiō.

Participle

dēficiēns (genitive dēficientis); third-declension one-termination participle

  1. failing, disappointing
  2. deserting, abandoning

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative dēficiēns dēficientēs dēficientia
genitive dēficientis dēficientium
dative dēficientī dēficientibus
accusative dēficientem dēficiēns dēficientēs
dēficientīs
dēficientia
ablative dēficiente
dēficientī1
dēficientibus
vocative dēficiēns dēficientēs dēficientia

1When used purely as an adjective.

References