definitiu
Catalan
Etymology
Borrowed from Latin dēfīnītīvus. First attested in 1490.[1]
Pronunciation
Adjective
definitiu (feminine definitiva, masculine plural definitius, feminine plural definitives)
Derived terms
References
- ^ “definitiu”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025.
Further reading
- “definitiu”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “definitiu” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “definitiu” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.