definitivan

Esperanto

Adjective

definitivan

  1. accusative singular of definitiva

Serbo-Croatian

Etymology

From Latin dēfīnītīvus + -an.

Pronunciation

  • IPA(key): /dêfinitiːʋan/
  • Hyphenation: de‧fi‧ni‧ti‧van

Adjective

dȅfinitīvan (Cyrillic spelling де̏финитӣван, definite dȅfinitīvnī)

  1. definitive
  2. final, definite

Declension

indefinite forms
singular masculine feminine neuter
nominative definitivan definitivna definitivno
genitive definitivna definitivne definitivna
dative definitivnu definitivnoj definitivnu
accusative inanimate
animate
definitivan
definitivna
definitivnu definitivno
vocative definitivan definitivna definitivno
locative definitivnu definitivnoj definitivnu
instrumental definitivnim definitivnom definitivnim
plural masculine feminine neuter
nominative definitivni definitivne definitivna
genitive definitivnih definitivnih definitivnih
dative definitivnim(a) definitivnim(a) definitivnim(a)
accusative definitivne definitivne definitivna
vocative definitivni definitivne definitivna
locative definitivnim(a) definitivnim(a) definitivnim(a)
instrumental definitivnim(a) definitivnim(a) definitivnim(a)
definite forms
singular masculine feminine neuter
nominative definitivni definitivna definitivno
genitive definitivnog(a) definitivne definitivnog(a)
dative definitivnom(u/e) definitivnoj definitivnom(u/e)
accusative inanimate
animate
definitivni
definitivnog(a)
definitivnu definitivno
vocative definitivni definitivna definitivno
locative definitivnom(e/u) definitivnoj definitivnom(e/u)
instrumental definitivnim definitivnom definitivnim
plural masculine feminine neuter
nominative definitivni definitivne definitivna
genitive definitivnih definitivnih definitivnih
dative definitivnim(a) definitivnim(a) definitivnim(a)
accusative definitivne definitivne definitivna
vocative definitivni definitivne definitivna
locative definitivnim(a) definitivnim(a) definitivnim(a)
instrumental definitivnim(a) definitivnim(a) definitivnim(a)