deflexus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of dēflectō

Participle

dēflexus (feminine dēflexa, neuter dēflexum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.
    • c. 77 CE – 79 CE, Pliny the Elder, Naturalis Historia 2.120:
      Sunt etiam quidam peculiares quibusque gentibus venti, non ultra certum procedentes tractum, ut Atheniensibus sciron, paulo ab argeste deflexus, reliquae Graeciae ignotus. aliubi flatus idem Olympias vocatur.
      (please add an English translation of this quotation)

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dēflexus dēflexa dēflexum dēflexī dēflexae dēflexa
genitive dēflexī dēflexae dēflexī dēflexōrum dēflexārum dēflexōrum
dative dēflexō dēflexae dēflexō dēflexīs
accusative dēflexum dēflexam dēflexum dēflexōs dēflexās dēflexa
ablative dēflexō dēflexā dēflexō dēflexīs
vocative dēflexe dēflexa dēflexum dēflexī dēflexae dēflexa

Descendants

  • Catalan: deflex (learned)

References

  • deflexus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • deflexus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers