defugiendus
Latin
Etymology
Future passive participle (gerundive) of defugiō.
Participle
dēfugiendus (feminine dēfugienda, neuter dēfugiendum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dēfugiendus | dēfugienda | dēfugiendum | dēfugiendī | dēfugiendae | dēfugienda | |
| genitive | dēfugiendī | dēfugiendae | dēfugiendī | dēfugiendōrum | dēfugiendārum | dēfugiendōrum | |
| dative | dēfugiendō | dēfugiendae | dēfugiendō | dēfugiendīs | |||
| accusative | dēfugiendum | dēfugiendam | dēfugiendum | dēfugiendōs | dēfugiendās | dēfugienda | |
| ablative | dēfugiendō | dēfugiendā | dēfugiendō | dēfugiendīs | |||
| vocative | dēfugiende | dēfugienda | dēfugiendum | dēfugiendī | dēfugiendae | dēfugienda | |