degelijk

Dutch

Etymology

From deeg +‎ -e- +‎ -lijk.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdeː.ɣə.lək/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: de‧ge‧lijk

Adjective

degelijk (comparative degelijker, superlative degelijkst)

  1. sound, solid
  2. honest

Declension

Declension of degelijk
uninflected degelijk
inflected degelijke
comparative degelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial degelijk degelijker het degelijkst
het degelijkste
indefinite m./f. sing. degelijke degelijkere degelijkste
n. sing. degelijk degelijker degelijkste
plural degelijke degelijkere degelijkste
definite degelijke degelijkere degelijkste
partitive degelijks degelijkers —

Derived terms

Adverb

degelijk

  1. roundly, squarely
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.