deghia
Old Swedish
Alternative forms
- dēja
- dīghia
- ᚦᚽᚵᚼᛁᛆ
Etymology
From Old Norse deigja, from Proto-Germanic *daigijǭ.
Noun
dēghia f
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | dēghia | dēghian | dēghiu(r), -o(r) | dēghiuna(r), -ona(r) |
| accusative | dēghiu, -o | dēghiuna, -ona | dēghiu(r), -o(r) | dēghiuna(r), -ona(r) |
| dative | dēghiu, -o | dēghiunni, -onne | dēghium, -om | dēghiumin, -omen |
| genitive | dēghiu, -o | dēghiunna(r), -onna(r) | dēghna | dēghnanna |
Descendants
- Swedish: deja