deiecturus
Latin
Etymology
Future active participle of dēiciō.
Participle
dēiectūrus (feminine dēiectūra, neuter dēiectūrum); first/second-declension participle
- about to throw down, precipitate
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dēiectūrus | dēiectūra | dēiectūrum | dēiectūrī | dēiectūrae | dēiectūra | |
| genitive | dēiectūrī | dēiectūrae | dēiectūrī | dēiectūrōrum | dēiectūrārum | dēiectūrōrum | |
| dative | dēiectūrō | dēiectūrae | dēiectūrō | dēiectūrīs | |||
| accusative | dēiectūrum | dēiectūram | dēiectūrum | dēiectūrōs | dēiectūrās | dēiectūra | |
| ablative | dēiectūrō | dēiectūrā | dēiectūrō | dēiectūrīs | |||
| vocative | dēiectūre | dēiectūra | dēiectūrum | dēiectūrī | dēiectūrae | dēiectūra | |