deiens

Latin

Etymology

Present participle of deeō

Participle

deiēns (genitive deeuntis); third-declension one-termination participle

  1. departing

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative deiēns deeuntēs deeuntia
genitive deeuntis deeuntium
dative deeuntī deeuntibus
accusative deeuntem deiēns deeuntēs
deeuntīs
deeuntia
ablative deeunte
deeuntī1
deeuntibus
vocative deiēns deeuntēs deeuntia

1When used purely as an adjective.