deificat

See also: deïficat

Latin

Verb

deificat

  1. third-person singular present active indicative of deificō

Romanian

Etymology

Past participle of deifica.

Adjective

deificat m or n (feminine singular deificată, masculine plural deificați, feminine and neuter plural deificate)

  1. deified

Declension

Declension of deificat
singular plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative-
accusative
indefinite deificat deificată deificați deificate
definite deificatul deificata deificații deificatele
genitive-
dative
indefinite deificat deificate deificați deificate
definite deificatului deificatei deificaților deificatelor

Verb

deificat (past participle of deifica)

  1. past participle of deifica