dekantera
Swedish
Etymology
Borrowed from French décanter.
Verb
dekantera (present dekanterar, preterite dekanterade, supine dekanterat, imperative dekantera)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | dekantera | dekanteras | ||
| supine | dekanterat | dekanterats | ||
| imperative | dekantera | — | ||
| imper. plural1 | dekanteren | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | dekanterar | dekanterade | dekanteras | dekanterades |
| ind. plural1 | dekantera | dekanterade | dekanteras | dekanterades |
| subjunctive2 | dekantere | dekanterade | dekanteres | dekanterades |
| present participle | dekanterande | |||
| past participle | dekanterad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.