deklaruoti
Lithuanian
Etymology
Ultimately from Latin dēclārō + -úoti, borrowed via other languages.
Verb
deklarúoti (third-person present tense deklarúoja, third-person past tense deklarãvo)
- (transitive) to declare (to assert or announce formally, officially)
- (transitive) to declare (to inform officials of one's taxable property or income)
Conjugation
| singular vienaskaita | plural daugiskaita | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| aš | tu | jis/ji | mes | jūs | jie/jos | |||
| indicative | present | deklaruoju | deklaruoji | deklaruoja | deklaruojame, deklaruojam |
deklaruojate, deklaruojat |
deklaruoja | |
| past | deklaravau | deklaravai | deklaravo | deklaravome, deklaravom |
deklaravote, deklaravot |
deklaravo | ||
| past frequentative | deklaruodavau | deklaruodavai | deklaruodavo | deklaruodavome, deklaruodavom |
deklaruodavote, deklaruodavot |
deklaruodavo | ||
| future | deklaruosiu | deklaruosi | deklaruos | deklaruosime, deklaruosim |
deklaruosite, deklaruosit |
deklaruos | ||
| subjunctive | deklaruočiau | deklaruotum, deklaruotumei |
deklaruotų | deklaruotumėme, deklaruotumėm, deklaruotume |
deklaruotumėte, deklaruotumėt |
deklaruotų | ||
| imperative | — | deklaruok, deklaruoki |
tedeklaruoja, tedeklaruojie |
deklaruokime, deklaruokim |
deklaruokite, deklaruokit |
tedeklaruoja, tedeklaruojie | ||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Derived terms
- deklarãvimas
Related terms
Further reading
- “deklaruoti”, in Lietuvių kalbos žodynas [Dictionary of the Lithuanian language], lkz.lt, 1941–2025
- “deklaruoti”, in Dabartinės lietuvių kalbos žodynas [Dictionary of contemporary Lithuanian], ekalba.lt, 1954–2025
- “deklaruoti”, in Bendrinės lietuvių kalbos žodynas [Dictionary of common Lithuanian], ekalba.lt, n.d.