delaturus

Latin

Etymology

Future active participle of dēferō.

Participle

dēlātūrus (feminine dēlātūra, neuter dēlātūrum); first/second-declension participle

  1. about to convey

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dēlātūrus dēlātūra dēlātūrum dēlātūrī dēlātūrae dēlātūra
genitive dēlātūrī dēlātūrae dēlātūrī dēlātūrōrum dēlātūrārum dēlātūrōrum
dative dēlātūrō dēlātūrae dēlātūrō dēlātūrīs
accusative dēlātūrum dēlātūram dēlātūrum dēlātūrōs dēlātūrās dēlātūra
ablative dēlātūrō dēlātūrā dēlātūrō dēlātūrīs
vocative dēlātūre dēlātūra dēlātūrum dēlātūrī dēlātūrae dēlātūra