delikatesik
Polish
Etymology
From delikates + -ik. First attested in 1895.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /dɛ.li.kaˈtɛ.ɕik/
- Rhymes: -ɛɕik
- Syllabification: de‧li‧ka‧te‧sik
Noun
delikatesik m inan
- diminutive of delikates
Declension
Declension of delikatesik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | delikatesik | delikatesiki |
| genitive | delikatesika | delikatesików |
| dative | delikatesikowi | delikatesikom |
| accusative | delikatesik | delikatesiki |
| instrumental | delikatesikiem | delikatesikami |
| locative | delikatesiku | delikatesikach |
| vocative | delikatesiku | delikatesiki |
References
Further reading
- delikatesik in Polish dictionaries at PWN
- delikatesik in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego