delirans
Latin
Etymology
Present participle of dēlīrō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [deːˈliː.rãːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪eˈliː.rans]
Participle
dēlīrāns (genitive dēlīrantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | dēlīrāns | dēlīrantēs | dēlīrantia | ||
| genitive | dēlīrantis | dēlīrantium | |||
| dative | dēlīrantī | dēlīrantibus | |||
| accusative | dēlīrantem | dēlīrāns | dēlīrantēs dēlīrantīs |
dēlīrantia | |
| ablative | dēlīrante dēlīrantī1 |
dēlīrantibus | |||
| vocative | dēlīrāns | dēlīrantēs | dēlīrantia | ||
1When used purely as an adjective.