delirans

Latin

Etymology

Present participle of dēlīrō.

Pronunciation

Participle

dēlīrāns (genitive dēlīrantis); third-declension one-termination participle

  1. deviating from a straight path
  2. being deranged, crazy

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative dēlīrāns dēlīrantēs dēlīrantia
genitive dēlīrantis dēlīrantium
dative dēlīrantī dēlīrantibus
accusative dēlīrantem dēlīrāns dēlīrantēs
dēlīrantīs
dēlīrantia
ablative dēlīrante
dēlīrantī1
dēlīrantibus
vocative dēlīrāns dēlīrantēs dēlīrantia

1When used purely as an adjective.

Descendants

  • Catalan: delirant
  • English: delirant
  • French: délirant
  • Italian: delirante
  • Portuguese: delirante
  • Romanian: delirant
  • Spanish: delirante