delitus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of dēlinō
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈdeː.lɪ.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈd̪ɛː.li.t̪us]
Participle
dēlitus (feminine dēlita, neuter dēlitum); first/second-declension participle
- Having been anointed or smeared (with); or
- Having been smudged, blotted out
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dēlitus | dēlita | dēlitum | dēlitī | dēlitae | dēlita | |
| genitive | dēlitī | dēlitae | dēlitī | dēlitōrum | dēlitārum | dēlitōrum | |
| dative | dēlitō | dēlitae | dēlitō | dēlitīs | |||
| accusative | dēlitum | dēlitam | dēlitum | dēlitōs | dēlitās | dēlita | |
| ablative | dēlitō | dēlitā | dēlitō | dēlitīs | |||
| vocative | dēlite | dēlita | dēlitum | dēlitī | dēlitae | dēlita | |
References
- “delitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “delitus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- "delitus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)