delusio

Latin

Etymology

From dēlūdō (to deceive or dupe) +‎ -tiō.

Pronunciation

Noun

dēlūsiō f (genitive dēlūsiōnis); third declension

  1. a deceiving, deluding, a delusion

Declension

Third-declension noun.

singular plural
nominative dēlūsiō dēlūsiōnēs
genitive dēlūsiōnis dēlūsiōnum
dative dēlūsiōnī dēlūsiōnibus
accusative dēlūsiōnem dēlūsiōnēs
ablative dēlūsiōne dēlūsiōnibus
vocative dēlūsiō dēlūsiōnēs

Derived terms

  • dēlūsiōnālis

Descendants

  • Catalan: delusió
  • French: délusion
  • Friulian: delusion
  • Italian: delusione
  • Piedmontese: delusion
  • Portuguese: delusão
  • Spanish: delusión

References

  • delusio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • delusio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.