demandandus
Latin
Etymology
Future passive participle of dēmandō.
Participle
dēmandandus (feminine dēmandanda, neuter dēmandandum); first/second-declension participle
- which is to be entrusted
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dēmandandus | dēmandanda | dēmandandum | dēmandandī | dēmandandae | dēmandanda | |
| genitive | dēmandandī | dēmandandae | dēmandandī | dēmandandōrum | dēmandandārum | dēmandandōrum | |
| dative | dēmandandō | dēmandandae | dēmandandō | dēmandandīs | |||
| accusative | dēmandandum | dēmandandam | dēmandandum | dēmandandōs | dēmandandās | dēmandanda | |
| ablative | dēmandandō | dēmandandā | dēmandandō | dēmandandīs | |||
| vocative | dēmandande | dēmandanda | dēmandandum | dēmandandī | dēmandandae | dēmandanda | |