demiraturus

Latin

Etymology

Future active participle of dēmīror

Participle

dēmīrātūrus (feminine dēmīrātūra, neuter dēmīrātūrum); first/second-declension participle

  1. about to wonder

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dēmīrātūrus dēmīrātūra dēmīrātūrum dēmīrātūrī dēmīrātūrae dēmīrātūra
genitive dēmīrātūrī dēmīrātūrae dēmīrātūrī dēmīrātūrōrum dēmīrātūrārum dēmīrātūrōrum
dative dēmīrātūrō dēmīrātūrae dēmīrātūrō dēmīrātūrīs
accusative dēmīrātūrum dēmīrātūram dēmīrātūrum dēmīrātūrōs dēmīrātūrās dēmīrātūra
ablative dēmīrātūrō dēmīrātūrā dēmīrātūrō dēmīrātūrīs
vocative dēmīrātūre dēmīrātūra dēmīrātūrum dēmīrātūrī dēmīrātūrae dēmīrātūra