demonim

Turkish

Etymology

From English demonym.

Pronunciation

  • IPA(key): /de.mÉ”.nim/

Noun

demonim (definite accusative demonimi, plural demonimler)

  1. demonym

Declension

Declension of demonim
singular plural
nominative demonim demonimler
definite accusative demonimi demonimleri
dative demonime demonimlere
locative demonimde demonimlerde
ablative demonimden demonimlerden
genitive demonimin demonimlerin