demoturus
Latin
Etymology
Future active participle of dēmoveō.
Participle
dēmōtūrus (feminine dēmōtūra, neuter dēmōtūrum); first/second-declension participle
- about to divert
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dēmōtūrus | dēmōtūra | dēmōtūrum | dēmōtūrī | dēmōtūrae | dēmōtūra | |
| genitive | dēmōtūrī | dēmōtūrae | dēmōtūrī | dēmōtūrōrum | dēmōtūrārum | dēmōtūrōrum | |
| dative | dēmōtūrō | dēmōtūrae | dēmōtūrō | dēmōtūrīs | |||
| accusative | dēmōtūrum | dēmōtūram | dēmōtūrum | dēmōtūrōs | dēmōtūrās | dēmōtūra | |
| ablative | dēmōtūrō | dēmōtūrā | dēmōtūrō | dēmōtūrīs | |||
| vocative | dēmōtūre | dēmōtūra | dēmōtūrum | dēmōtūrī | dēmōtūrae | dēmōtūra | |