demoturus

Latin

Etymology

Future active participle of dēmoveō.

Participle

dēmōtūrus (feminine dēmōtūra, neuter dēmōtūrum); first/second-declension participle

  1. about to divert

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dēmōtūrus dēmōtūra dēmōtūrum dēmōtūrī dēmōtūrae dēmōtūra
genitive dēmōtūrī dēmōtūrae dēmōtūrī dēmōtūrōrum dēmōtūrārum dēmōtūrōrum
dative dēmōtūrō dēmōtūrae dēmōtūrō dēmōtūrīs
accusative dēmōtūrum dēmōtūram dēmōtūrum dēmōtūrōs dēmōtūrās dēmōtūra
ablative dēmōtūrō dēmōtūrā dēmōtūrō dēmōtūrīs
vocative dēmōtūre dēmōtūra dēmōtūrum dēmōtūrī dēmōtūrae dēmōtūra