demotus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of dēmoveō.

Participle

dēmōtus (feminine dēmōta, neuter dēmōtum); first/second-declension participle

  1. diverted

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dēmōtus dēmōta dēmōtum dēmōtī dēmōtae dēmōta
genitive dēmōtī dēmōtae dēmōtī dēmōtōrum dēmōtārum dēmōtōrum
dative dēmōtō dēmōtae dēmōtō dēmōtīs
accusative dēmōtum dēmōtam dēmōtum dēmōtōs dēmōtās dēmōta
ablative dēmōtō dēmōtā dēmōtō dēmōtīs
vocative dēmōte dēmōta dēmōtum dēmōtī dēmōtae dēmōta

Anagrams