demotus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of dēmoveō.
Participle
dēmōtus (feminine dēmōta, neuter dēmōtum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dēmōtus | dēmōta | dēmōtum | dēmōtī | dēmōtae | dēmōta | |
| genitive | dēmōtī | dēmōtae | dēmōtī | dēmōtōrum | dēmōtārum | dēmōtōrum | |
| dative | dēmōtō | dēmōtae | dēmōtō | dēmōtīs | |||
| accusative | dēmōtum | dēmōtam | dēmōtum | dēmōtōs | dēmōtās | dēmōta | |
| ablative | dēmōtō | dēmōtā | dēmōtō | dēmōtīs | |||
| vocative | dēmōte | dēmōta | dēmōtum | dēmōtī | dēmōtae | dēmōta | |