denie

See also: dénié and dénie

English

Verb

denie

  1. Obsolete spelling of deny.

Anagrams

Middle English

Verb

denie

  1. (Early Middle English, Southern) alternative form of dynen (to resound)

Romanian

Etymology

Borrowed from Old Church Slavonic денѥ (denje).

Noun

denie f (plural denii)

  1. (Christianity) bridegroom service

Declension

Declension of denie
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative denie denia denii deniile
genitive-dative denii deniei denii deniilor
vocative denie, denio deniilor

References

  • denie in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN