denominatio
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [deː.noː.mɪˈnaː.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪e.no.miˈnat̪.t̪͡s̪i.o]
Noun
dēnōminātiō f (genitive dēnōminātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dēnōminātiō | dēnōminātiōnēs |
| genitive | dēnōminātiōnis | dēnōminātiōnum |
| dative | dēnōminātiōnī | dēnōminātiōnibus |
| accusative | dēnōminātiōnem | dēnōminātiōnēs |
| ablative | dēnōminātiōne | dēnōminātiōnibus |
| vocative | dēnōminātiō | dēnōminātiōnēs |
Descendants
- Catalan: denominació
- English: denomination
- French: dénomination
- Italian: denominazione
- Portuguese: denominação
- Romanian: denominație
- Russian: деномина́ция (denominácija)
- Spanish: denominación
References
- “denominatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "denominatio", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- denominatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.