denuntiandus

Latin

Etymology

Future passive participle of dēnuntiō.

Participle

dēnūntiandus (feminine dēnūntianda, neuter dēnūntiandum); first/second-declension participle

  1. which is to be announced, declared

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dēnūntiandus dēnūntianda dēnūntiandum dēnūntiandī dēnūntiandae dēnūntianda
genitive dēnūntiandī dēnūntiandae dēnūntiandī dēnūntiandōrum dēnūntiandārum dēnūntiandōrum
dative dēnūntiandō dēnūntiandae dēnūntiandō dēnūntiandīs
accusative dēnūntiandum dēnūntiandam dēnūntiandum dēnūntiandōs dēnūntiandās dēnūntianda
ablative dēnūntiandō dēnūntiandā dēnūntiandō dēnūntiandīs
vocative dēnūntiande dēnūntianda dēnūntiandum dēnūntiandī dēnūntiandae dēnūntianda