denuntians

Latin

Etymology

Present participle of dēnuntiō.

Participle

dēnūntiāns (genitive dēnūntiantis); third-declension one-termination participle

  1. announcing
  2. declaring
  3. summoning

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative dēnūntiāns dēnūntiantēs dēnūntiantia
genitive dēnūntiantis dēnūntiantium
dative dēnūntiantī dēnūntiantibus
accusative dēnūntiantem dēnūntiāns dēnūntiantēs
dēnūntiantīs
dēnūntiantia
ablative dēnūntiante
dēnūntiantī1
dēnūntiantibus
vocative dēnūntiāns dēnūntiantēs dēnūntiantia

1When used purely as an adjective.