deploratus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of dēplōrō.

Participle

dēplōrātus (feminine dēplōrāta, neuter dēplōrātum); first/second-declension participle

  1. complained

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dēplōrātus dēplōrāta dēplōrātum dēplōrātī dēplōrātae dēplōrāta
genitive dēplōrātī dēplōrātae dēplōrātī dēplōrātōrum dēplōrātārum dēplōrātōrum
dative dēplōrātō dēplōrātae dēplōrātō dēplōrātīs
accusative dēplōrātum dēplōrātam dēplōrātum dēplōrātōs dēplōrātās dēplōrāta
ablative dēplōrātō dēplōrātā dēplōrātō dēplōrātīs
vocative dēplōrāte dēplōrāta dēplōrātum dēplōrātī dēplōrātae dēplōrāta