depraedans
Latin
Etymology
Present participle of dēpraedor.
Participle
dēpraedāns (genitive dēpraedantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | dēpraedāns | dēpraedantēs | dēpraedantia | ||
| genitive | dēpraedantis | dēpraedantium | |||
| dative | dēpraedantī | dēpraedantibus | |||
| accusative | dēpraedantem | dēpraedāns | dēpraedantēs dēpraedantīs |
dēpraedantia | |
| ablative | dēpraedante dēpraedantī1 |
dēpraedantibus | |||
| vocative | dēpraedāns | dēpraedantēs | dēpraedantia | ||
1When used purely as an adjective.