depugnatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of dēpugnō

Participle

dēpugnātus (feminine dēpugnāta, neuter dēpugnātum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dēpugnātus dēpugnāta dēpugnātum dēpugnātī dēpugnātae dēpugnāta
genitive dēpugnātī dēpugnātae dēpugnātī dēpugnātōrum dēpugnātārum dēpugnātōrum
dative dēpugnātō dēpugnātae dēpugnātō dēpugnātīs
accusative dēpugnātum dēpugnātam dēpugnātum dēpugnātōs dēpugnātās dēpugnāta
ablative dēpugnātō dēpugnātā dēpugnātō dēpugnātīs
vocative dēpugnāte dēpugnāta dēpugnātum dēpugnātī dēpugnātae dēpugnāta