derin

See also: Derin and dərin

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish دریڭ (deriŋ), from Proto-Turkic *teriŋ (deep). Cognate with Old Turkic [script needed] (tériŋ, deep).

Pronunciation

  • IPA(key): [deˈɾin]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: de‧rin

Adjective

derin (intensive depderin)

  1. deep
    Antonym: sığ

Declension

Declension of derin
singular plural
nominative derin derinler
definite accusative derini derinleri
dative derine derinlere
locative derinde derinlerde
ablative derinden derinlerden
genitive derinin derinlerin

Derived terms

  • derince
  • derinleşmek
  • derinleştirilmek
  • derinleştirmek
  • derinlik

Noun

derin

  1. second-person singular possessive of deri

Further reading

  • derin”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu