derivandus
Latin
Etymology
Future passive participle of dērīvō.
Participle
dērīvandus (feminine dērīvanda, neuter dērīvandum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dērīvandus | dērīvanda | dērīvandum | dērīvandī | dērīvandae | dērīvanda | |
| genitive | dērīvandī | dērīvandae | dērīvandī | dērīvandōrum | dērīvandārum | dērīvandōrum | |
| dative | dērīvandō | dērīvandae | dērīvandō | dērīvandīs | |||
| accusative | dērīvandum | dērīvandam | dērīvandum | dērīvandōs | dērīvandās | dērīvanda | |
| ablative | dērīvandō | dērīvandā | dērīvandō | dērīvandīs | |||
| vocative | dērīvande | dērīvanda | dērīvandum | dērīvandī | dērīvandae | dērīvanda | |